AuΓoustoss

Κυριακή μεσημέρι. Η καλοκαιρινή ραστώνη σ' έχει κατακλείσει. Μαύρα πρησμένα μάτια απ' τα απανωτά ξενύχτια. Πάλι κοιμήθηκες με τα ρούχα. Σηκώνεσαι απ' το κρεβάτι βρίζοντας, σκοντάφτεις στα πεταμένα από δω κι από κει ζευγάρια παπουτσιών. Το δωμάτιο βομβαρδισμένο τοπίο, παντού κουτιά, παλιές εφημερίδες, ρούχα, σακούλες σακουλάκια. Πάντα περίεργη η σχέση σου με το συμμάζεμα και ''τώρα'' ,σκέφτεσαι, ''ακόμα χειρότερη!''. Έχεις ανακαινίσει το δωμάτιο απ' το χειμώνα αλλά ακόμα πεισματικά αρνείσαι να το συμμαζέψεις, γελάς...
  Κάθεσαι στο γραφείο, και κει η ίδια κατάσταση, χαρτιά παντού.. Ανοίγεις τον υπολογιστή, θέλεις επειγόντως μουσική, κάτι να σπάσει τη σιωπή μες το δωμάτιο.
  Chill out ακούσματα βγαίνουν απ' τα ηχεία. Κάπως ηρεμείς,ταξιδεύεις.. Χάνεσαι για λίγο στο γαλάζιο της οθόνης και στον ήχο των τζιτζικιών που έχουν σηκώσει πάλι τη γειτονιά στο πόδι.. Γελάς.. Ήταν ωραίες οι προηγούμενες μέρες, ήσουν διακοπές με φίλους, αναμνήσεις.. ''Πάμε γι' άλλα'' προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου. Η νοσταλγία σε κατακλύζει, γιατί να 'ναι τόσο αβάσταχτη... ''Να έμενα ένα μήνα εκεί κι ας βαριόμουν'', μονολογείς, ''τι να σου κάνουν 8 μέρες..''
  8 μέρες έλειπες απ' την Αθήνα και όταν γύρισες ένιωθες ότι έχεις χάσει ολόκληρη σεζόν. ''Άτιμη πόλη τώρα που γυρνάω εγώ αδειάζεις εσύ''.. Η μουσική σιγά σιγά ανεβαίνει ανεβάζοντας και τη διάθεσή σου. Πάλι θα ξενυχτήσεις απόψε, το 'χεις ξαναδεί το έργο. ''Χαλάλι του'', λες, ''του πούστη Αύγουστος είναι, απ' το Σεπτέμβρη τα κεφάλια μέσα''. Πόσο ρηχή ακούγεσαι!
  Βγαίνεις στο μπαλκόνι με το μποξεράκι, μες τον ήλιο, κάτω απ' το άγρυπνο μάτι της γριάς γειτόνισσας κάνεις τσιγάρο. Ξέρεις ότι σε παρακολουθεί κι ας είναι πίσω απ'τις κουρτίνες.. χαμογελάς. Πάντα σ'άρεσε να προκαλείς.. Το pc παίζει τ' αγαπημένο σου κομμάτι, πορώνεσαι πας να ανεβάσεις την ένταση αλλά σταματάς. Δεν είσαι μόνη στο σπίτι, η οικογένεια κοιμάται σςςςςςς....! siesta.. Παρόλα τα ξενύχτια και που ξυπνάς μεσημέρι τις τελευταίες μέρες τιμάς και συ τη siesta. Τι να κάνεις...!;
  Ξαπλώνεις πάλι στο κρεβάτι..
   You 're the perfect color, the perfect color of my life, 
  σιγοτραγουδάς μαζί με την τραγουδίστρια.

         
 Λικνίζεσαι στη μουσική και γι ακόμη μια φορά ταξιδεύεις στο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Τέτοια ώρα ήμασταν ανάσκελα στην παραλία, θυμάσαι, και το βράδυ beach-ο-bar-ο. Πώς τρέχουν έτσι οι μέρες.. Παρ' όλη τη νοσταλγία έχεις φτιαχτεί, φταίει και το τραγούδι.. Δεν νιώθεις θλίψη, έχεις μια τρελή όρεξη για χορό αλλά είπαμε σςςςς! η οικογένεια κοιμάται.
  I I follow I follow you deep sea baby
  I follow you...

Πετάγεσαι απ' το κρεβάτι και χορεύεις...αθόρυβα και με προσοχή, είπαμε το δωμάτιο είναι τίγκα στα κουτιά και συ είσαι μάλλον λίγο ατσούμπαλη ώρες-ώρες...
  5:15 μ.μ. η οικογένεια ξυπνάει. Φτου ξελεφτερία! Ανεβάζεις την ένταση χωρίς ενοχές καιαι.. ναι απόψε παίζει πάλι ξενύχτι...!
  
   I got what you need 
   if you want it cause i love you
   girl i need you
   If you wanna see what i'm sorry
   please don't love me
   please don't leave me..