Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

etsi apla

It's unfortunate that when we feel a storm
we can roll ourselves over 'cause we're uncomfortable
oh where the devil makes us sin
but we like it when we're spinning in his grip.


Love is like a sin my love


For the one that feels it the most
Look at her with her eyes like a flame
She will love you like a fly will never love you, again.





Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Mia stash kanoun kai ΦeuΓoun

Τετάρτη Απόγευμα. Μήνας Οκτώβρης.
Κάθεσαι και περιμένεις στα σκαλιά πολυκατοικίας, κάπου στον Κεραμεικό, τις 2 σου φίλες.Έχουν ραντεβού για δουλειά και συ απέξω περιμένεις. Σε έχει πιάσει υπνηλία, φταίει το σουβλάκι που έφαγες λίγο πριν.Δεν δυσανασχετείς, ακούς τη μουσικούλα σου αλλά και όλους τους θορύβους της πολυάσχολης πολυκατοικίας. Στον πάνω όροφο κάποιοι κάνουν πρόβα ένα τραγούδι με τη συνοδεία ακκορντεόν, από κάπου αλλού ακούγεται ο ήχος ενός τρυπανιού που δουλεύει όποτε το θυμάται.
Μετά από κάτι σκίτσα στο χαρτί και 2 άλλα πάνω σου,στο αριστερό χέρι συγκεκριμένα, έχεις αρχίσει να βαριέσαι λίγο. Σκέφτεσαι διάφορα... Οι 2 τελευταίοι μήνες ήταν πολυάσχολοι αλλά και δύσκολοι. Συνέβησαν αρκετά που σε έκαναν - ίσως - για πρώτη φορά στη ζωή σου να έρθεις αντιμέτωπη με πρωτόγνωρες καταστάσεις και συναισθήματα. 
Ξύπνησες! 
Αλήθεια ξύπνησες; 
Ώρες-ώρες η απάντησή σου είναι θετική άλλες...απλά δεν ξέρεις την απάντηση... 
Τεσπά.. 

Κοντεύουν 2 ώρες που περιμένεις, τα πόδια σου έχουν πιαστεί και ο κώλος σου έχει παγώσει από το κρύο μάρμαρο. Το φως λιγοστεύει όσο γράφεις αλλά δεν σε πειράζει. Γενικά τελευταία πολλά πράγματα δεν σε πειράζουν..δεν σε πειράζουν πλέον οι απεργίες στα ΜΜΜ, δεν σε πειράζουν οι πολιτικοί, δεν σε πειράζουν τα δελτία των 8, δεν σε πειράζει η αδιαφορία των ανθρώπων. Όχι λάθος αυτό το τελευταίο σε πειράζει και μάλιστα πολύ, ποτέ δεν το κατάλαβες και από ότι φαίνεται ποτέ δεν θα θελήσεις να το καταλάβεις!


              

Οι φίλες σου βγαίνουν τελικά από το γραφείο με γέλια και χαρές.Το ραντεβού πήγε καλά. Καθώς κατεβαίνετε τα σκαλιά αναγνωρίζεις το τραγούδι που έκαναν πρόβα τόση ώρα. Είναι ένα από τα πολλά ενός θεατρικού, του Οδυσσεβάχ. Το είχατε παίξει στο Γυμνάσιο.To λες στις φίλες σου, χαμογελάς..Τι ευχάριστη έκπληξη, τι αναμνήσεις! Τρελές εποχές... 
Βγαίνετε στο δρόμο. 
Τετάρτη Απόγευμα και τρεις φίλες περπατούν στην Κωνσταντινουπόλεως, κάπου στην Αθήνα. 

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

AuΓoustoss 2



Τι κι αν είναι ακόμα καλοκαίρι..
Τι κι αν οι φίλοι μου γύρισαν -σχεδόν- όλοι στην Αθήνα. Τι κι αν είναι μόνο ένα τηλεφώνημα ή ένα metro μακριά. Τι κι αν η Αθήνα αρχίζει να γεμίζει σιγά σιγά και η ζωή να βρίσκει τους κανονικούς της ρυθμούς. Τι κι αν είμαι μόνη στο σπίτι χωρίς γονείς, αδέρφια, ξαδέρφια, ανίψια, κουνιάδες..... Yeeeeaaaaahh!!
  ( ναι, τώρα μπορώ να βάζω τη μουσική όσο δυνατά θέλω ότι ώρα θέλω..)
 Παρόλα αυτά... Μου λείπει η θάλασσα. 'Ντάξει καλά και η Αθήνα έχει θάλασσα αλλά δεν έχει τη θάλασσα των διακοπών !!!











































P.S.Tι κι αν έχω συν τοις άλλοις μια "υπέεεεροχη" εργασία, εε αγαπητέ 3-point...!!! 

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

AuΓoustoss



Κυριακή μεσημέρι. Η καλοκαιρινή ραστώνη σ' έχει κατακλείσει. Μαύρα πρησμένα μάτια απ' τα απανωτά ξενύχτια. Πάλι κοιμήθηκες με τα ρούχα. Σηκώνεσαι απ' το κρεβάτι βρίζοντας, σκοντάφτεις στα πεταμένα από δω κι από κει ζευγάρια παπουτσιών. Το δωμάτιο βομβαρδισμένο τοπίο, παντού κουτιά, παλιές εφημερίδες, ρούχα, σακούλες σακουλάκια. Πάντα περίεργη η σχέση σου με το συμμάζεμα και ''τώρα'' ,σκέφτεσαι, ''ακόμα χειρότερη!''. Έχεις ανακαινίσει το δωμάτιο απ' το χειμώνα αλλά ακόμα πεισματικά αρνείσαι να το συμμαζέψεις, γελάς...
  Κάθεσαι στο γραφείο, και κει η ίδια κατάσταση, χαρτιά παντού.. Ανοίγεις τον υπολογιστή, θέλεις επειγόντως μουσική, κάτι να σπάσει τη σιωπή μες το δωμάτιο.
  Chill out ακούσματα βγαίνουν απ' τα ηχεία. Κάπως ηρεμείς,ταξιδεύεις.. Χάνεσαι για λίγο στο γαλάζιο της οθόνης και στον ήχο των τζιτζικιών που έχουν σηκώσει πάλι τη γειτονιά στο πόδι.. Γελάς.. Ήταν ωραίες οι προηγούμενες μέρες, ήσουν διακοπές με φίλους, αναμνήσεις.. ''Πάμε γι' άλλα'' προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου. Η νοσταλγία σε κατακλύζει, γιατί να 'ναι τόσο αβάσταχτη... ''Να έμενα ένα μήνα εκεί κι ας βαριόμουν'', μονολογείς, ''τι να σου κάνουν 8 μέρες..''
  8 μέρες έλειπες απ' την Αθήνα και όταν γύρισες ένιωθες ότι έχεις χάσει ολόκληρη σεζόν. ''Άτιμη πόλη τώρα που γυρνάω εγώ αδειάζεις εσύ''.. Η μουσική σιγά σιγά ανεβαίνει ανεβάζοντας και τη διάθεσή σου. Πάλι θα ξενυχτήσεις απόψε, το 'χεις ξαναδεί το έργο. ''Χαλάλι του'', λες, ''του πούστη Αύγουστος είναι, απ' το Σεπτέμβρη τα κεφάλια μέσα''. Πόσο ρηχή ακούγεσαι!
  Βγαίνεις στο μπαλκόνι με το μποξεράκι, μες τον ήλιο, κάτω απ' το άγρυπνο μάτι της γριάς γειτόνισσας κάνεις τσιγάρο. Ξέρεις ότι σε παρακολουθεί κι ας είναι πίσω απ'τις κουρτίνες.. χαμογελάς. Πάντα σ'άρεσε να προκαλείς.. Το pc παίζει τ' αγαπημένο σου κομμάτι, πορώνεσαι πας να ανεβάσεις την ένταση αλλά σταματάς. Δεν είσαι μόνη στο σπίτι, η οικογένεια κοιμάται σςςςςςς....! siesta.. Παρόλα τα ξενύχτια και που ξυπνάς μεσημέρι τις τελευταίες μέρες τιμάς και συ τη siesta. Τι να κάνεις...!;
  Ξαπλώνεις πάλι στο κρεβάτι..
   You 're the perfect color, the perfect color of my life, 
  σιγοτραγουδάς μαζί με την τραγουδίστρια.


         
 Λικνίζεσαι στη μουσική και γι ακόμη μια φορά ταξιδεύεις στο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Τέτοια ώρα ήμασταν ανάσκελα στην παραλία, θυμάσαι, και το βράδυ beach-ο-bar-ο. Πώς τρέχουν έτσι οι μέρες.. Παρ' όλη τη νοσταλγία έχεις φτιαχτεί, φταίει και το τραγούδι.. Δεν νιώθεις θλίψη, έχεις μια τρελή όρεξη για χορό αλλά είπαμε σςςςς! η οικογένεια κοιμάται.
  I I follow I follow you deep sea baby
  I follow you...




Πετάγεσαι απ' το κρεβάτι και χορεύεις...αθόρυβα και με προσοχή, είπαμε το δωμάτιο είναι τίγκα στα κουτιά και συ είσαι μάλλον λίγο ατσούμπαλη ώρες-ώρες...
  5:15 μ.μ. η οικογένεια ξυπνάει. Φτου ξελεφτερία! Ανεβάζεις την ένταση χωρίς ενοχές καιαι.. ναι απόψε παίζει πάλι ξενύχτι...!
  
   I got what you need 
   if you want it cause i love you
   girl i need you
   If you wanna see what i'm sorry
   please don't love me
   please don't leave me..
        


        

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

 Στην άμεση δημοκρατία ...




απαντάνε
με άμεση δακρυγονία !!!






Dakrygonin

Το dakrygonin το αγαπώ
γιατί είναι σκεύασμα καλό
όταν θέλω botoxακι
και φούσκωμα χειλιών
είναι το πρώτο που προτιμώ
πάντα αποτελεσματικό !

Με τονώνει με ξεσουφρώνει
μια τέλεια θολούρα στο μυαλό μου δώνει
και έτσι πάντα προτιμώ
dakrygonin γλυκό!

Το βρίσκεις εύκολα δεν είναι δύσκολο
είναι πάνω σε κάθε καλό ματατζή
και στο δίνει χωρίς να το ζητήσεις
(βλέπει την ανάγκη σου...)
είναι η δουλειά του , after all...!


Μια ευγενική χορηγία της κυβέρνησης μΠΑτΣΟΚ
φροντίζουμε για σας χωρίς εσάς
πάντα για το συμφέρον του ελληνικού λαού , ooooh yeeah!


PS. Αυτή η κυβέρνηση με εμπνέει...

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

SUMMERTIME



Βραδάκι.Καλοκαιράκι..
Και όλα ξαφνικά στον κόσμο της Desert είναι χαρούμενα..τι κι αν είναι περίοδος εξεταστικής τι κι αν κάνει τρελή ζέστη μες το σπίτι τι κι αν είμαι μόνη κι έρημη αγκαλιά με το pc...
Αυτό μ΄αρέσει στο καλοκαίρι,εκεί που έχω downιάσει ξάφνου αλλάζει η διάθεση..


Kαλοκαίρι!
Κανονικά τώρα θα 'πρεπε να αλλάζει ο χρόνος όχι το Γενάρη.Το καλοκαίρι έχει μέσα του την αλλαγή,το τέλος και την αρχή!
Τελειώνουν οι μαθητικές υποχρεώσεις (σχολεία,πανεπιστήμια..), τελειώνουν τα κρύα, τελειώνουν οι πάσης φύσης ασχολίες του καθενός, δεν τελειώνει η δουλειά βέβαια αλλά αυτο είναι άλλο θέμα...
Αρχίζουν οι ζέστες, τα μπάνια, οι διακοπές (εεε αυτό παίζεται φέτος)..
Όπως και να το κάνεις το καλοκαίρι φέρνει και μια αισιοδοξία μαζί του, πραγματική ή πλασματική δεν ξέρω πάντως τη νιώθεις.

Και γω σήμερα την ένιωσα για τα καλά !

Υ.Γ. Για να πω την αλήθεια βοήθησε και το παρακάτω τραγουδάκι...